Keltische en Germaanse Mythologie

Geplaatst op zondag 14 april 2002 @ 17:18 , 944 keer bekeken

Nieuws - Bijlagen - Wegwijs Waar komt de gewoonte vandaan 'om iets af te kloppen'? Heel vaak wanneer we iets positiefs zeggen, kloppen we dat af. Bijvoorbeeld wanneer je zegt: gelukkig is het mij nog nooit overkomen dat ik een been brak bij een val van de trap. Daarna zeg je meestal meteen: even afkloppen. Maar waarom zeggen we dit? Heeft een klop op een een ongeverfd stuk hout invloed op 'ons lot'? Als we nuchter nadenken, komen we al snel tot de conclusie dat afkloppen vooral een handeling is die we verrichten uit bijgeloof. Afkloppen op ongeverfd hout is een hele oude gewoonte. Vroeger vereerden mensen vele planten en bomen vanwege hun vermeende genezende krachten. Er werd ook tot bomen gebeden. Vrouwen die graag kinderen wilden werden vaak in het bos aangetroffen waar ze dan bomen knuffelden en omhelsden. Ook in de bijbel is er een soort van plantenverering terug te vinden. Vooral het graan wordt als bijzonder gezien. Graankorrels werden gezien als dode, droge korrels, die je fijn kon malen tot meel. Opende je de korrels dan zag je geen nieuwe plant, maar stak je de korrels na de winter in de grond, dan had je een paar maanden later weer nieuw leven en voedsel (brood) in overvloed. Een wonder van God werd het graan ook wel genoemd. Ieder volk had andere ideeën over bomen. Zo zouden in bepaalde bomen vriendelijke geesten wonen en in andere boze geesten. De Patagoniërs vereren de bomen nog steeds. Het afkloppen op ongeverfd hout stamt dan ook af van de Keltische en paganistische folklore. Wanneer je de goden om een gunst wilde vragen, moest je de stam van de boom waarin zij woonden aanraken. Als je wens dan uitkwam, dan moest je de god bedanken door op de boom te kloppen. Ook wij doen met zijn allen nog een beetje aan boomverering. Denk maar eens aan de kerstboom die in de decembermaand onze woonkamer weer extra gezellig maakt. Met Pasen staan bij veel mensen mooi versierde paastakken op tafel. zena.