Geplaatst op maandag 10 november 2003 @ 23:51 , 807 keer bekeken
Morrigan
Bloeddorstige, roodharige oorlogsgodin van de Kelten, ook bekend uit de Ierse literatuur. Ze had ook een functie als voortbrenger of vruchtbaarheid. Haar naam betekent 'Spookkoningin'. Haar andere vormen zijn Nemhain (waanzin) en Badhbh (kraai of raaf). Een andere, drievoudige vorm van Morrigan is die van de maagd Ana (vruchtbaarheid of overvloed), de moeder Babd ('kokend', dwz de eeuwigborrelende ketel die het leven voortbrengt) en de kroon Macha ('raaf'), de moeder der doden. Ana is een titel voor de godin Danu of Dana. Ook worden Eriu, Banda en Fotla genoemd. De Morrigan komt overeen met de mysterieze Andraste, die door koningin Boudicca wordt aangeroepen in de verloren strijd tegen de Romeinse tyrannie in de eerste eeuw. Ze wordt ook wel geïdentificeerd met Morgan.
De Morrigan speelt een rol als oorlogsgodin. Ze was op het strijdveld aanwezig als kraai of raaf. Deze opruimers onder de vogels werden inderdaad door het met lijken bezaaide slagveld aangetrokken. Het waren van oudsher vogels die met dood werden geassocieerd. De komst van deze vogels kondigden dan ook de naderende dood aan. Morrigan, en ook Macha en Badb, bezitten het vermogen om de toekomst te voorspellen, vooral de afloop van de oorlog. Deze kunst wordt ook beheerst door heilige of wijze vrouwen zoals de profetes Fedelma, die koningin Bedb waarschuwde voor haar tegenstander Cuchulain. Zij droeg kleding die wees op haar verbinding met de andere wereld. Fedelma was tevens dichteres. Ook Scatach was zowel lerares in de krijgsleer als zieneres.
In het verhaal Tain Bo Cuailnge (Cattle raid of Cooleey) staat een beschrijving van de Morrigan , als Cuchulainn haar ontmoet maar niet herkent. Zij kondigt zichzelf aan met een luide, vreselijke schreeuw, die klinkt vanuit het noorden. De Morrigan reed in een wagen die werd getrokken door een kastanjekleurig paard. Dit paard had maar één oog, één oor en één been, en de as van de wagen stak door zijn lichaam naar de halster. De Morrigan zag er vreeswekkend uit, met rode wenkbrouwen en gehuld in een karmozijnrode mantel, die achter haar tussen de wielen viel en over de grond sleepte. Naast de wagen liep een grote man, die ook een rode mantel droeg. Op zijn rug droeg hij een gevorkte staf van hazelnoothout. Hij dreef een koe voor zich uit. De Morrigan noemt zichzelf een dichteres en satirist. De koe is haar beloning voor een gedicht. Ze zong een lied voor Cuchulainn, en was toen op slag met paard, man en wagen verdwenen. Later zweefde ze als drie raven boven het leger van koningin Medb van Connacht om Cuchulainn te verslaan.
Als vruchtbaarheidsgodin wordt de Morrigan onder andere vereerd in de vorm van een paar heuvels met de naam 'Tepels (Paps) van Morrigan', lage heuvels die een aspect van het lichaam van de godin vertegenwoordigden.
Tijdens Samhain maakt Daghdha ('Goede god'), de god van het leven, de Morrigan, de dodengodin, het hof.