Keltische en Germaanse Mythologie

Geplaatst op donderdag 15 mei 2003 @ 19:16 , 528 keer bekeken

De twaalf nachten na het Joel "Yule" feest


De twaalf nachten na het Joelfeest
(De ruwe nachten)

GardenStone
© GardenStone


Aansluitend aan de winterzonnewende volgen de twaalf 'ruwe nachten'.
Deze horen eigenlijk tot Joel, zijn laten echter ook in het Christendom opgenomen. Daar heeft men het dan over de twaalf nachten tussen Kerst en Driekoningen. De Driekoningennacht werd ook wel 'dertiennacht' genomed.


Over de historische aanvang en het einde van deze periode is men het niet eens binnen heidense kringen. Sommingen hebben eenvoudig precies dezelfde periode overgenomen, zoals die binnen het christendom geldt.
Anderen menen, dat Joel op de 21e december begint en de 12 nachten dus direct aansluitend. Weer anderen zeggen, dat het tijdstip van Joel wordt berekend naar de laagste stand van de zon; dan kan zowel 21, 22 of 23 december zijn. Omdat de twaalf nachten dan op z'n laatst op de 24e december kunnen beginnen, hebben de meesten, die deze nachten in ere houden, tegenwoordig deze uiterste datum als aanvang overgenomen.


Het nieuwe zonnejaar begint weliswaar formeel met de winterzonnewende, maar omdat veel activiteiten tijdens de Twaalf Nachten moeten rusten, begint het nieuwe zonnejaar in feite, wanneer deze nachten voorbij zijn. Zo bezien, zijn de Twaalf Nachten een soort overgang tussen het oude en het nieuwe jaar.
In verschilende streken spreekt men vaak over de tijd 'tussen de jaren'. Dat slaat oorspronkelijk op deze twaalf dagen en nachten.


Van oudsher staan deze nachten bekend als een tijd vol onheil en gevaar; het is de tijd van de losgeslagen demonen en de tijd van de Wilde Jacht. Mensen, die in deze tijd het pad kruisen van deze 'wezens' hebben een hele grote kans op ongelukken.


In der germaanse mythologie wordt deze tijd aan Wodan gekoppeld; hij leidt de Wilde Jacht, die door de donkere, wolkenrijke lucht jaagt. Tegelijkertijd rijdt de Godin Holda (vrouw Holle) ook door de lucht. En ook zij, net als Wodan, wordt begeleid door een schare woeste metgezellen. Af en toe rijdt ze ook zij aan zij met Wodan in zijn wilde leger.
Vanuit deze oude, germaanse zienswijze wordt de geboorte van het nieuwe jaar dus verbonden met het bevruchtende (mannelijk) en het voortbrengende (vrouwelijk) principe, die gelijkwaardig en met elkaar in evenwicht zijn.


Om de boze geesten, die zich in deze tijd zo vrij om ons heen ophouden, te verdrijven, was het in veel streken een goed gebruik, om grote optochten, waarbij veel lawaai gemaakt werd, te houden, door grote vuren te ontsteken, en door beschermende magische circels om de huizen te trekken.
Ook werd eten als offer buiten de deur neergelegd, zodat de gezellen van de Wilde Jacht de mensen en het vee met rust zouden laten.


In bepaalde gebieden was het gebruik om de huizen, stallen en schuren uit te roken, om boze geesten eruit te verdrijven,of om ze op een afstand te houden.


Deze Twaalf Nachten waren, en zijn nog steeds voor magiërs tijden van drukke activiteiten, want in deze tijd is hun magische kracht op z'n sterkst.


Tussen vijanden heerste in deze dagen een wapenstilstand, die vaak zelfs wettelijk verplicht was, en in de huishoudens goldt het als het oproepen van onheil, wanneer men tijdens deze twaalf dagen en nachten de was deed, brood bakte, of peulvruchten at.


Deze 'Ruwe Nachten', (in het duits: Rauhnächte), waren van oudsher heilig, en zelfs de christelijke kerk kon dit stukje heidens geloof en de bijbehorende gebruiken niet uitbannen. Zelfs Maarten Luther zei eens over deze nachten:
"Er zijn veel duivels in de bossen, wateren, woeste gebieden en op donkere, vochtige plaatsen, en ze voegen de mensen schade toe. er zijn er ook vele in de dikke, zwarte wolken, die slecht weer, hagel, bliksem en onweer veroorzaken...."


Stteds meer aanhangers van natuurreligies houden zich weer aan de oude gebruiken van deze Twaalf nachten, in het bijzonder binnen de kringen der Asatru.


[ zena | 6/2/2002 ]



Yule rond 21 december.


YULE
(Rond 21 december)

Ook bekend als: Midwinter, Alban Arthan, winter zonnewende

Deze dag word op de eerste dag van de winter gevierd, tussen 20-23 december. Dit varieert met de zonnewende van jaar tot jaar. De exacte datum word op iedere kalender vermeld. Het is ook de langste nacht van het jaar, het keerpunt wanneer de dagen langer worden en de winter overgaat in de komende lente. Het is de tijd waarin de Godin geboorte geeft aan de Goddelijke zon (de God) die haar vrijer, en vader voor haar kind zal zijn, in de volgende cyclus. Yule is een tijd voor feest, en voor het uitwisselen van cadeautjes. De gelijkenis met de christelijke kerst is groot, Yule is echter ouder, en de gedachte achter kerst is anders. Wel zijn Yule en kerst makkelijk samen te vieren, als je familie of vrienden bijvoorbeeld tegen het pad dat je gekozen hebt zijn.

Kruiden: Laurier, ceder, kamille, hulst, jeneverbes, mistletoe, eik, dennenappels, rozemarijn, salie, gezegende distel, frankincense, mos

Altaar versieringen: Hulst, mistletoe, een klein Yule-blok, Yule/kerstkaarten, gekleurde lichtjes, cadeautjes, kerstkaarsen

Wierook: Laurierbes, ceder, den, rozemarijn

Edelstenen: Tijgeroog en robijnen

Godinnen en Goden: Lucina (Romeinse Godin van maan mysteriën), Frey (Godin van vruchtbaarheid), Attis (God van vruchtbaarheid), Dionysus (Groene God van de wijn)

Kaarskleuren: Goud, zilver, groen, wit, rood

Voedsel: Karwij, warme wijn, gebraad, kalkoen, fruitcake, noten.

zena


[ zena | 6/2/2002 ]